No dobrze, noszę w sobie sentyment do oplowskich diesli. Przez kilka lat towarzyszył mi jeden z najlepszych silników wysokoprężnych, jaki powstał w wyniku… nieudanego mariażu Fiata i GM. Część rozwiązań, opracowanych wtedy wspólnie przez oba koncerny, została wykorzystana w jednostkach oznaczanych jako JTD (Fiat), CDTi (Opel), DDiS (Suzuki), D (Cadillac), a także Qudara-Jet (Tata Motors). Moja Vectra C miała pod maską wersję o pojemności 1,9 litra i mocy 150 KM (występował także w kilku innym poziomach mocy), która bez większych perturbacji przejechała 350 tys. km. Jako 1,9 JTD jednostka ta zadebiutowała w 1997 r. w Alfie Romeo 156 – był to pierwszy silnik z systemem common rail, wykorzystany w samochodzie osobowym.
Góra Cisowa na Suwalszczyźnie / fot. Wojciech Romański
Jest z czego wybrać
Dziś klienci Opla Insigni mogą wybierać spośród trzech jednostek benzynowych i czterech diesli, które wciąż są mocną stroną aut spod znaku srebrnej błyskawicy. Cennik otwiera silnik 1,6 o mocy 110 KM, moim zdaniem zdecydowanie za słaby do tego samochodu, kolejny to 1,6 136 KM, potem mamy dwulitrowe turbo o mocy 170 KM oraz topowy silnik 2,0 BiTurbo o mocy 210 KM, który zadebiutował w drugiej połowie 2017 r. W wersji Exlusive, której się przyglądamy w naszym teście, dostępne są tylko te dwie ostatnie, mocniejsze jednostki wysokoprężne. I słusznie, bo tak naprawdę z nimi to słusznej wielkości i wagi auto (napęd 4×4 sprawia, że masa własna Sports Tourera z najmocniejszym silnikiem to 1772 kg, a więc sporo) czuje się najlepiej. Te 210 KM nakręcane olejem napędowym jest dziś tym, co Insignia może nam dać najmocniejszego.
fot. WOJCIECH ROMAŃSKI
Silnik 2,0 BiTurbo pojawił się już w 2012 r. pod maską Insigni pierwszej generacji. Miał 195 KM i oferował 400 Nm maksymalnego momentu obrotowego. Nowej jednostce mocy przybyło jej może niewiele, bo 15 KM, natomiast w zdecydowany sposób „podkręcono” maksymalny moment obrotowy, który teraz wynosi 480 Nm i jest dostępny już od 1500 obr./min. Silnik wspierają dwie turbosprężarki w układzie sekwencyjnym, z których druga ma zmienną geometrię łopatek (Variable Geometry Turbine VGT).
