Mercedes Sprinter pojawił się w 1995 roku. Zastąpił Mercedesa T1 i był pierwszym vanem z gwiazdą, który otrzymał nazwę własną zamiast neutralnych kodów liczbowych i literowych. Sprinter zapoczątkował rewolucję w branży samochodów dostawczych. Z głośnego i niewygodnego dostawczaka zmienił się w szybkiego, łatwego w prowadzeniu, pojemnego transportera wyposażonego w najnowocześniejsze technologie bezpieczeństwa. Od tego czasu Sprinter w segmencie lekkich pojazdów użytkowych stał się synonimem gatunku.
Czytaj więcej
Wszystko w tym elektrycznym mercedesie jest duże: karoseria, bateria, zasięg i moc. Jedynie zużycie prądu jest rewelacyjnie niskie.
Wiosną 1995 roku Sprinter świętował swoją premierę rynkową. Auto zaprojektowano jako następcę modelu T1, a z poprzedniego modelu przejęto jedynie podstawową koncepcję techniczną. Innowacje pierwszej generacji obejmowały samonośne nadwozie, napęd na tylne koła, nowoczesne podwozie z niezależnym zawieszeniem z przodu i różnorodne funkcje bezpieczeństwa. W wyposażeniu standardowym znalazły się hamulce tarczowe na wszystkich kołach, ABS i trzypunktowe pasy bezpieczeństwa z regulacją wysokości. Na życzenie, co było nowością w tamtych czasach, można było zamontować poduszkę powietrzną kierowcy. Od samego początku dostępny był szeroki zakres wariantów, a rozstaw osi wahał się od 3000 do 4025 mm, masa całkowita od 2590 do 3500 kg. W ramach modernizacji modelu w roku 2000 standard bezpieczeństwa uległ dalszemu zwiększeniu. Poduszka powietrzna kierowcy stała się wyposażeniem standardowym, poduszka powietrzna pasażera była dostępna jako opcja. Ponadto wprowadzono dodatkowe systemy bezpieczeństwa, takie jak system ASR (kontrola trakcji). Od 2002 roku elektroniczny program stabilizacji toru jazdy (ESP) jeszcze bardziej poprawiła bezpieczeństwo jazdy.
Pierwsza generacja Mercedesa Sprintera z 1995 roku
Wraz z wprowadzeniem na rynek drugiej generacji Sprintera w 2006 roku gama modeli została technicznie rozszerzona. Klienci mogli wybierać pomiędzy różnymi rozstawami osi, długościami, wysokościami dachu i dopuszczalną masą całkowitą od 3,0 do 5,0 ton. ESP oferowano standardowo w wersjach zamkniętych do 3,5 tony, a od 2008 roku zawieszenie pneumatyczne dodano jako opcję w celu poprawy komfortu i bezpieczeństwa. W 2009 roku wprowadzono technologię Blue Efficiency, która obejmowała nową sześciobiegową skrzynię manualną i automatyczny system start-stop. Od 2013 roku wprowadzono kolejne udoskonalenia w zakresie bezpieczeństwa, takie jak wykorzystanie asystenta bocznego wiatru. Od 2016 roku Sprinter jest dostępny w wariantach o dopuszczalnej masie całkowitej do 5,5 tony.