Zmiany może i nie są wielkie, ale dodają charakteru. Przeprojektowano tylni spojler, ale przede wszystkim tylne światła mają teraz wzór brytyjskiej flagi. A właściwie mogą mieć. Szefowie marki rozsądnie uznali, że lepiej pozostawić to jako opcję. W końcu chcą odświeżone Mini sprzedawać też w krajach, w których barwy Zjednoczonego Królestwa nie wywołują samych pozytywnych emocji.
fot. Krzysztof Galimski
Wnętrze też w dużym stopniu pozostawiono w spokoju. Inaczej wygląda gałka dźwigni zmiany biegów. Poza tym, to wciąż dobre, stare Mini. Czy też raczej dobre, ultranowoczesne i gadżeciarskie Mini. Centrum multimedialne dorobiło się w końcu dotykowego ekranu, ale dla zwolenników tradycji jest też dobra wiadomość – wciąż wszystkimi systemami można sterować intuicyjnym pokrętłem. Oczywiście pozostawiono widowiskowy, diodowy pierścień okalający centralny wyświetlacz.
CZYTAJ TAKŻE: Elektryczne Mini już za rok
Wciąż niektóre materiały nie są tak dobre, jak mogłyby być przy tej cenie. Niezależnie od wersji wyposażenia, gdzieniegdzie znajdziemy twarde, nieprzyjemne w dotyku i słabo wyglądające plastiki. Szczęśliwie słowo kluczowe to: „gdzieniegdzie” i raczej nie w miejscach, na których najczęściej skupiamy wzrok. Zdecydowana większość kokpitu i foteli jest wykończona dobrze, a nawet bardzo dobrze. Wymiary auta pozostały bez zmian, więc na dwóch tylnych miejscach w dalszym ciągu jest bardzo ciasno. Tylko co z tego? Chcesz praktycznego samochodu? Od tego jest wersja pięciodrzwiowa, ewentualnie Countryman albo Clubman.
