Johan van Zyl, prezes Toyota Motor Europe: Postawiliśmy na hybrydy. To nas wyróżnia

Czy każdy model Toyoty jest już dostępny w wersji hybrydowej?

W tej chwili w Europie mamy już 17 modeli z napędem hybrydowym. I chcemy, aby w najbliższej przyszłości każdy z modeli Toyoty miał w opcji hybrydę.

Johan van Zyl / fot. Krisztian Bocsi/Bloomberg

Foto: moto.rp.pl

Czy nie jest to ryzykowna strategia?

Może kiedyś było to ryzyko, ale okazało się, że każdy nowy model z opcją hybrydy natychmiast staje się najbardziej popularny. Dlatego właśnie zamierzamy rozwijać dostępność takiego napędu. I w każdym modelu będziemy mieli różne dostępne silniki. Na przykład w przypadku najnowszej hybrydowej Corolli będzie silnik 1,8-litrowy i 2-litrowy. I nie oznacza to odejścia od innego typu napędów.

Nowa rodzina Corolli wykorzystuje głównie napędy hybrydowe / fot. Toyota

Foto: moto.rp.pl

Z pewnością nie będzie to diesel?

Zdecydowanie nie, bo stawiamy na auta bardzo niskoemisyjne bądź zeroemisyjne. Myślę tutaj o autach z bateriami elektrycznymi, hybrydach z podłączeniem do gniazdka. Mamy już wodorowy Mirai, który dobrze zadomowił się na rynku. Od początku ten projekt był dla Toyoty okazją do pokazania, jakie technologie mogą być dostępne w motoryzacji w przyszłości. I co możemy zrobić, właśnie wykorzystując te technologie. Dlatego Mirai nie został wprowadzony na wszystkie rynki, ale w miarę postępu w jego udoskonalaniu pojawi się on w kolejnych krajach. Ale w sytuacji, kiedy nasze globalne możliwości podaży tego modelu sięgają zaledwie 3 tys. sztuk, nie możemy mówić o globalnym zasięgu. Popyt jednak rośnie i w przyszłym roku zamierzamy wyprodukować 30 tys. Miraiów. I od tego czasu nie powinno być już problemów z dostępnością. Jednocześnie zamierzamy wykorzystywać tę technologię do produkcji aut osobowych, ale także samochodów dostawczych i większych pojazdów jak autobusy. W Portugalii już zapowiedzieliśmy produkcję Caetano – autobusów napędzanych wodorem.

CZYTAJ TAKŻE: Gregory Gauilleme, szef projektantów Kia Motors: Cenne czerwone kropki

Wielkim wyzwaniem są dla nas igrzyska olimpijskie w Tokio w 2020 roku. Zobowiązaliśmy się do dostarczenia autobusów wodorowych do transportu uczestników olimpiady. I naszym zdaniem w tym segmencie transportu – aut dostawczych, autobusów napęd wodorowy sprawdzi się najlepiej. Więc wodór jak najbardziej. Ale rzeczywiście postawiliśmy na hybrydy, zresztą dlatego właśnie ponownie zainwestowaliśmy w Polsce właśnie w najnowocześniejsze technologie.

fot. mat.pras.

Foto: moto.rp.pl

Zgodzi się pan jednak, że konsumenci muszą jeszcze „dorosnąć” mentalnie do tych najnowocześniejszych technologii, zwłaszcza wodoru, którego specyfikę przecież trzeba zrozumieć. Czy są już takie rynki, gdzie może pan z ręką na sercu powiedzieć: jest w pełni gotowy?

Oczywiście Japonia. To jest „wodorowe społeczeństwo”. Ten gaz jest wykorzystywany nie tylko jako napęd do samochodów, ale i źródło wytwarzania energii dostarczanej do gospodarstw domowych, bo z łatwością można go przechowywać i transportować.

A który z rynków europejskich jest najbliższy do tak pełnej akceptacji?

Przede wszystkim rynki skandynawskie, oczywiście Niemcy i w pewnym sensie także Wielka Brytania oraz Francja. Wkrótce ogłosimy w Paryżu projekt udostępnienia taksówkarzom 500 aut z napędem wodorowym. Tak, aby ten rynek oswoić z technologią. Jedna z firm taksówkowych ma już w swojej flocie 62 samochody Mirai.

CZYTAJ TAKŻE: Elżbieta Bieńkowska, komisarz UE: Dieselgate wciąż truje polskie miasta

Wspomniał pan o polskiej fabryce Toyoty i transferze technologii produkcji silników hybrydowych. Jakie znaczenie ma ten zakład dla koncernu?

To jedna z naszych kluczowych inwestycji europejskich. Dopiero niedawno zaczęliśmy produkcję nowych silników i cały zespół musi wyjątkowo ciężko pracować, bo nie jest to łatwe. Ale wszystko idzie zgodnie z planem.

fot. Toyota

Foto: moto.rp.pl

I nie mieliście żadnych obaw, dokonując transferu tak zaawansowanej technologii?

Nie, od czasu kiedy usłyszałem o wsparciu rządu dla alternatywnych technologii i innowacji.

Brexit pozostaje niewiadomą. Nadal nie ma pewnej daty ani stuprocentowej pewności, że do niego dojdzie. Co oznacza taka sytuacja dla takiej firmy jak Toyota, która musi planować nie tylko na tygodnie czy miesiące, ale na całe lata do przodu?

Cały czas mam nadzieję, że zostanie wypracowane rozsądne porozumienie. Ale po dwóch latach najróżniejszych informacji naprawdę nie wiadomo, w co można wierzyć, a w co nie. Jako firma musimy być przygotowani nawet na najgorszą ewentualność, czyli wyjście Wielkiej Brytanii bez porozumienia. Na razie skupiamy się na zapewnieniu ciągłości dostaw, bo jest to kluczowe. To wielkie wyzwanie, bo w Toyocie nic nie jest produkowane na zapas. I codziennie 50 tirów z częściami przejeżdża z Europy do Wlk. Brytanii. Dlatego do brexitu przygotowujemy się od dawna i dalej tkwimy w niepewności: kiedy i jaki on będzie. Nie mówiąc o tym, że takie przygotowania są bardzo kosztowne. Niestety, w tej chwili wszystko już zależy od polityków.

Terminal w porcie w Calais we Francji to już dziś wąskie transportowe gardło / fot. Christophe Morin/Bloomberg

Foto: moto.rp.pl

Transport lotniczy wynegocjował siedmiomiesięczny okres przejściowy, ale to było jeszcze przed 29 marca. Nie wyobrażam sobie, aby motoryzacji udało się podobne posunięcie. Rozumiem, że też zabiegaliście o specjalne warunki?

Tak jak każda inna branża. Dla nas jest oczywiste, że jeśli dojdzie do jakichś krótkotrwałych zawirowań w logistyce, to przetrwamy nie dłużej niż trzy dni. Uzyskaliśmy zapewnienie, że powinno wystarczyć na wyjaśnienie wszystkich kwestii celnych. Nie bardzo mogę w to uwierzyć, kiedy codziennie mam kolejkę moich 50 ciężarówek. A już nawet nie chcę myśleć o tych, którzy wożą nie komponenty motoryzacyjne, a na przykład mięso.

CZYTAJ TAKŻE: Aleksander Rzepecki, Mercedes Electric Vehicles Manager Central Europe: Właściwe pytanie o auta elektryczne nie brzmi „czy”, ale „kiedy”

Rozumie pan w tej sytuacji decyzję Hondy, która z powodu brexitu zamyka fabrykę w Wlk. Brytanii, czy Nissana, który zdecydował się nie produkować nowego Qashqaia w Sunderland?

Nie mogę komentować strategii konkurencji. Ale w całej branży przechodzimy teraz przez czas transformacji, w czasie którego dochodzi do cięcia produkcji w poszczególnych fabrykach. I w tym kontekście patrzyłbym na takie decyzje. Sądzę, że była więcej niż jedna przyczyna i nie chodzi tylko o brexit. Bo w tych niepewnych czasach nikt nie chce mieć kolejnych powodów do obaw.

A nie są to po prostu oszczędności, bo przeniesienie punktu ciężkości na czyste napędy jest przecież bardzo kosztowne. Kto za to będzie płacił? Konsumenci? Akcjonariusze? Producenci?