Napływ diesli zagrożeniem dla elektromobilności

Do 2025 roku po polskich drogach może jeździć milion pojazdów elektrycznych wszelkiego typu (na baterie i hybryd z wtyczką na prąd). Pięć lat później ich liczba wzrośnie do 3 mln, a w 2050 r. nawet do 16,5 mln. Nie są to wcale założenia rządowego programu rozwoju elektromobilności, lecz wnioski z raportu pracującego m.in. dla Komisji Europejskiej think tanku Cambridge Econometrics w zakresie środowiskowych i makroekonomicznych skutków elektryfikacji transportu drogowego w Polsce.

– Ten optymistyczny scenariusz nie zostanie zrealizowany, jeśli samorządy nie będą mogły prowadzić własnej polityki niskoemisyjnego transportu – twierdzi Marcin Korolec, prezes Fundacji Promocji Pojazdów Elektrycznych, która podsumowała raport.

Korzyści gospodarcze

Korolec zwraca uwagę, że jednego narzędzia samorządy pozbawiono, usuwając z ustawy o rozwoju elektromobilności możliwość wprowadzania opłat za wjazd do centrów miast spalinowych aut.

– W tej sytuacji pozostaje wprowadzenie narzędzi na poziomie administracji centralnej, które będą przeciwdziałać napływowi niechcianych na Zachodzie coraz młodszych i szybko taniejących diesli, które na lata zatrzymają transformację transportu nad Wisłą – dodaje.

Uwolnienie potencjału dałoby zaś namacalne korzyści. Nie chodzi tylko o niższe koszty zdrowotne. W perspektywie połowy wieku powstałoby 81 tys. nowych miejsc pracy, z czego 56 tys. w usługach i handlu. Niewykluczone, że część osób związanych dziś z tzw. tradycyjnymi zawodami znalazłaby zatrudnienie na rozwijającym się rynku. – Dobrym pomysłem byłoby utrzymanie przemysłowego charakteru Śląska i usytuowanie tam np. fabryki baterii do aut. Zwłaszcza że można do tego wykorzystać unijne środki. Specjalnością eksportową mogłyby stać się z kolei autobusy elektryczne znad Wisły – zauważa Korolec.

W pierwszej kolejności ludzie znajdowaliby zapewne pracę przy budowie infrastruktury do ładowania. A tych potrzebujemy znacznie więcej, niż zakłada rządowy program budowy: 6,4 tys. e-słupków do 2020 r. Analizy Cambridge wykazują na konieczność postawienia w tym czasie ok. 127 tys. ładowarek (publicznych, domowych i biurowych), a do 2050 r. – 16,6 mln takich punktów.

Nie obejdzie się bez inwestorów zagranicznych. Bo skumulowane wydatki na taką sieć sięgną nawet 54 mld zł.

Rozwój rynku pojazdów na prąd w najbardziej optymistycznym scenariuszu zmniejszyłby zapotrzebowanie na paliwa płynne nawet o 90 proc. do 2050 r. To znacząco uniezależniłoby nas od importu ropy, którą dziś sprowadzamy głównie z Rosji.

Wyzwanie dla budżetu

Z drugiej jednak strony elektryfikacja transportu znacząco uszczupli budżetowe wpływy z akcyzy. – Rząd powinien więc odpowiednio wcześniej zreformować system opodatkowania paliw, promując jakość powietrza i redukcję emisji CO2 – radzi Krzysztof Bolesta, wiceprezes Fundacji Promocji Pojazdów Elektrycznych. – Innym pomysłem jest wprowadzenie wyższego podatku na auta z napędem diesla – dodaje.

Eksperci przekonują, że część utraconych z akcyzy przychodów zrekompensują wyższe wpływy z VAT. Mają wynikać z pobudzonej konsumpcji Polaków, którym powinno zostawać więcej pieniędzy w portfelu (utrzymanie auta na prąd jest tańsze, choć dziś droższy jest zakup). Wyższe będą też wpływy z podatków za zużycie energii, której mamy potrzebować do aut nawet 18 TWh w 2050 r.