Jeep Grand Cherokee SRT Trackhawk: Diabeł wcielony

Niedawno Honda Mean Mower MK2 z czterocylindrowym, litrowym silnikiem o mocy… 192 KM pobiła rekord prędkości w kategorii traktorków – kosiarek do trawy. Zmodyfikowana maszyna, która zachowała jednak zdolność do wypełniania pierwotnej funkcji (to warunek uznania rekordu) osiągnęła 242,99 km/h, przyspieszając do setki w mniej niż 3 s. Gdyby Alvin Straight, bohater filmu Davida Lyncha „Prosta historia” dysponował taką maszyną zamiast swojego małego traktorka, mogłaby powstać nowa wersja „Znikającego punktu”, a nie filozoficzny i powolny film drogi. Z drugiej strony, akurat nie o prędkość Lynchowi chodziło. A wracając do Hondy… Ktoś spyta, po co? A dlaczego nie?

Jeep Grand Cherokee SRT Trackhawk / fot. Wojciech Romański.

Foto: moto.rp.pl

Czołg z dopalaczem

Podobnie jest z Jeepem Grand Cherokee w wersji Trackhawk z tą różnicą, że w przeciwieństwie do kosiarki Hondy jest to model, który można tak po prostu kupić. To projekt tak absolutnie bezsensowny, że aż piękny. Bo po diabła w ważącym 2,5 tony SUV-ie, o dopuszczalnej masie całkowitej zbliżonej do 3 ton, stworzonym do komfortowego snucia się po amerykańskich autostradach z opcją zjechania w mniej skaliste fragmenty Gór Skalistych 6,2-litrowy silnik V8 HEMI oferujący 710 KM mocy i 868 Nm momentu obrotowego? Po co komu taka piekielna maszyna, którą można rozpędzić się do setki w… 3,7 s., czyli szybciej od większości samochodów uchodzących za sportowe i niewiele wolniej od szalonej kosiarki, i doprowadzić kierowcę do 290 km/h? Trzy tony pędzące z taką prędkością, aż ciarki chodzą po plecach, zwłaszcza gdy pomyśli się o wchodzeniu tą szafą na kółkach w zakręt… Zatem po co, skoro Jeep wcale nie stara się o zajęcie poczesnego miejsca w panteonie aut wyścigowych? A dlaczego nie?

Jeep Grand Cherokee SRT Trackhawk / fot. Wojciech Romański.

Foto: moto.rp.pl

CZYTAJ TAKŻE: Jeep Renegade: W błoto na trzech cylindrach

Właściwie to może się i nie stara, ale chętnie udowadnia, że gdyby chciał, to by mógł. Ostatecznie Trackhawk jest dziś najszybszym SUV-em w popularnych w USA rozgrywkach na dystansie 1/4 mili, czyli ok. 400 m (Drag Racing), które pokonał w 11,6 s. Pobił także rekord prędkości na lodzie w kategorii SUV-ów podczas Baikal Ice Motor Sports Festival w Rosji osiągając średnią prędkość ponad 257 km/h na dystansie 1 km ze startu lotnego, a najwyższa zarejestrowana szybkość to 280 km/h. A po modyfikacji, dokonanej przez Hennessey, firmę tuningową z Teksasu (moc wzrosła do 1217 KM, a maksymalny moment obrotowy to 1356 Nm) Trackhawk dzierży także tytuł najszybciej przyspieszającego SUV-a na świecie – przejście od zera do 60 mil na godzinę (96,6 km/h) zajmuje mu 2,3 sekundy. W tym wypadku kosiarka zostałaby w pobitym polu. To takie amerykańskie, mocne i dumne… Niewątpliwie ta maszyna jest mistrzem gnania do przodu na wprost.

Trackhawk to zmutowany do kwadratu Grand Cherokee SRT. Ten model, zajmujący jeszcze dwa lata temu pierwsze miejsce na liście najdroższych i najbardziej „wypasionych” Jeepów, gra jedną z liczących się ról w gronie mocnych SUV-ów. Tu mamy nawet więcej pojemności, bo 6,4 l, ale sporo mniej koni, bo „jedynie” 468. Ale uczciwych, pochodzących z wolnossącej V8, które podrywają to auto do setki w niespełna 5 sekund i doprowadzają je do 257 km/h. I już w przypadku SRT – uwzględniając jego masę – ostrzega się, żeby za kierownicę lepiej nie siadali ci, którzy nie mają szacunku dla samochodów. Ale Amerykanie, skoro mogą, chcieli jeszcze więcej. Wzięli turbodoładowany silnik z Dodge’a Challengera Hellcat, wzmocnili, co się dało, żeby ta piekielna maszyna nie rozleciała się po kilku cyklach przyspieszania i hamowania, podziurawili dodatkowo przód, żeby pod maskę trafiało jak najwięcej powietrza, umocowali z tyłu dwa potężne, podwójne wydechy, zapakowali do środka wszystkie możliwe opcje wyposażeniowe, tak by stały się luksusowym standardem i… wypuścili na rynek. Tak powstał Trackhawk.

Jeep Grand Cherokee SRT Trackhawk / fot. Wojciech Romański.

Foto: moto.rp.pl

Ogień na drodze

Nie nastawiałem się na tą przygodę, kiedy lecieliśmy na terenowe próby modeli Jeepa nad jezioro Garda. Ale z pośród trzech Grand Cherokee, które czekały na nas przy lotnisku w Weronie, trafił się nam akurat ten. Przypadek, który postanowiliśmy wykorzystać na tyle, na ile się dało. Trackhawk z zewnątrz niby niewiele różni się od „zwykłego” SRT, choć już z tyłu widać, że jest inaczej: to te wspomniane już podwójne wydechy i logo Trackhawk. Na burcie drzwi pod nazwą modelu dumnie dodano słowo Supercharged, z przodu mamy znacznie większe wloty powietrza, plus dodatkowe na samej masce. Do tego 20-calowe obręcze kół, kryjące kolejne naj… czyli tarcze hamulcowe o średnicy 40 cm z przodu i 35 cm z tyłu, największe z montowanych w seryjnie produkowanych SUV-ach. Hamulce Brembo są w stanie postawić dęba tego dzikiego słonia: aby zatrzymać go z prędkości 100 km/h potrzebują niewiele ponad 35 m. Brzmi to równie nieprawdopodobnie w kontekście ponad 2,5-tonowej maszyny, jak te niespełna 4 sekundy do setki, a jednak.

Jeep Grand Cherokee SRT Trackhawk / fot. Wojciech Romański.

Foto: moto.rp.pl

CZYTAJ TAKŻE: Nowy Jeep Wrangler: Tradycja plus szczypta nowoczesności

Wszystkie te wizualne smaczki nie sprawiają jednak, że Trackhawk krzykliwie dopomina się uwagi, wręcz przeciwnie, stara się wtopić w tłum. Może pozwala to nieświadomym minąć go obojętnie gdy stoi, ale już nie wtedy, gdy pracuje silnik, wydając swoje gulgoczące pomruki, a już na pewno nie wtedy, gdy dodaje się gazu. Dźwięk wydechu może się śnić po nocach, jest gardłowy i dziki, zmianom biegów na wysokich obrotach towarzyszą szarpnięcia i strzały, do tego dochodzi wściekły gwizd turbiny. Prawdziwa symfonia mocy. Tak naprawdę jednak największe wrażenie robi przyspieszenie. Czym innym jest taki start w nisko posadowionym aucie sportowym, czym innym w ciężkiej – a ten ciężar naprawdę się czuje – szafie na kołach. Nawet licznik wyskalowany do 320 km/h  nie ostrzega przed tym, co się stanie, gdy naciśniemy gaz, a już nie daj Bóg, gdy odpalimy procedurę Launch Control. Można to porównać do startującej motorówki, której dziób nagle zaczyna wyskakiwać nad fale.

fot. Jeep

Foto: moto.rp.pl

Nad tym, żeby auto się przy tym nie straciło kontaktu z ziemią, czuwa napęd na cztery koła Quadra-Trac, mechanizm różnicowy o ograniczonym poślizgu dla tylnej osi i adaptacyjne zawieszenie z systemem tłumienia Bilstein. Z monstrualnym silnikiem znakomicie współpracuje 8-biegowa skrzynia ZF, która potrafi żonglować przełożeniami tak jak zaczarowana, choć niby jest zwykłym, jednosprzęgłowym automatem. Jej działanie można jeszcze przyspieszyć wybierając np. tryb Race systemu Selec-Track, który ma ich w sumie pięć do wyboru. I wszystko pięknie, gdy jedziemy na wprost. Bo zakręty – z oczywistych powodów – nie są żywiołem najmocniejszego z Jeepów, choć niezbędną utratę prędkości przed łukiem da się błyskawicznie odrobić.

Wolno po podjeździe: 26 litrów na 100 km

fot. Jeep

Foto: moto.rp.pl

Szczerze żałuję, że nie mieliśmy okazji dotknąć pełni mocy Trackhawka – co prawda na promenadach kurortów nad jeziorem Garda prezentował się znakomicie, ale jednak gęsto porozstawiane fotoradary i kręcący się wszędzie turyści nie pozwalali na nic więcej, niż spacerowy przejazd, a przed zakusami „próby torowej” ustrzegł nad korek na autostradzie. A i tak spalanie sięgnęło 23-26 l/100 km w zależności od tego, czy robiliśmy próbę przyspieszania 0-50 km/h, czy też snuliśmy się w trybie promenadowym. Umiejętność wytwarzania wiru w baku jest w przypadku tego modelu praktycznie nieograniczona, stąd rzadko kiedy dane podawane przez producenta wywołują aż takie parsknięcie. Średnia to niby 16,8 l/100 km, trasa 11,7 l/100 km a miasto 25,5 l/100 km. Przy eksploatacji wykorzystującej choć ułamek możliwości tego auta nie liczmy na mniej niż 30 l/100 km. A najlepiej kupmy sobie rafinerię.

Jeep Grand Cherokee SRT Trackhawk / fot. Wojciech Romański.

Foto: moto.rp.pl

O reszcie nie ma się co rozpisywać. Jest prawie wszystko, co się da włożyć do samochodu (choć nie ma HUD-a, a szkoda), jest nawet 19-głośnikowy system Harman Kardon z dwoma subwooferami, choć trzeba być nieczułym na mechaniczne dźwięki, by z niego korzystać. Na upartego można uznać, że to luksusowy samochód rodzinny, bo – paradoksalnie – standardowo zawieszenie jest zestrojone w miarę miękko jak na możliwości tego auta. Cudownie abstrakcyjny samochód rodzinny za jedyne 540 tys. zł, jak na te możliwości zupełnie przyzwoicie, w którym każdy z tylnych foteli ma swój ekran wideo z własnym wejściem HDMI i… archaicznym AV1. Ktoś spyta, a po co? A dlaczego nie. To jest Ameryka.

Jeep Grand Cherokee SRT Trackhawk