Wyjątkowe znalezisko zostało odkryte w trakcie nadzoru archeologicznego nad robotami ziemnymi, związanymi z budową drogi ekspresowej S1. Usytuowane jest na eksponowanym cyplu wysokiej trasy nadzalewowej (piaszczystej wydmie) Wisły. W trakcie badań wykopaliskowych, prowadzonych we wrześniu i październiku 2023 roku, przebadano obszar o powierzchni 30 arów. Odkryto osiem zagłębionych w ziemię obiektów archeologicznych. Sześć z nich to głębokie jamy zasobowe, które pierwotnie pełniły funkcję piwniczek. Pozostałe dwa to tzw. jamy posłupowe, a więc pozostałości po wbitych w ziemię drewnianych słupach, które stanowiły element nieuchwyconej w trakcie badań konstrukcji naziemnej. W trakcie eksploracji obiektów natrafiono również na fragmenty glinianych naczyń. Pochodzą one z okresu funkcjonowania na badanym terenie osady ludności tzw. kultury łużyckiej, występującej w epoce brązu i wczesnej epoce żelaza w latach 1100 - 400 p.n.e. Wykonywana planigrafia pozwoliła na odkrycie 12 krzemieni i 34 fragmentów ceramiki.
Wykopaliska na budowie trasy S1
Na oddalonym o kilkaset metrów stanowisku, które również zostało odkryte w trakcie nadzoru archeologicznego, zarejestrowano sześć obiektów archeologicznych, z czego trzy to tzw. jamy posłupowe, będące pozostałościami po konstrukcjach drewnianych, dwie szeroko rozumiane jamy gospodarcze (dawne piwniczki) związane z funkcjonowaniem osady oraz obiekt określony jako rów. W wypełnisku jednego z obiektów w trakcie jego eksploracji natrafiono na trzy zabytki wykonane z krzemienia oraz 24 fragmenty ceramiki tzw. kultury mierzanowickiej, która rozwijała się na badanym terenie we wczesnej epoce brązu, tj. w latach 2300 - 1800 p.n.e. Na uwagę zasługuje odkrycie krzemiennego grotu strzały, misternie wykonanego z krzemienia jurajskiego. W obrębie stanowiska odkryto także 34 zabytki krzemienie i trzy fragmenty ceramiki.
Czytaj więcej
Liczba wykroczeń zarejestrowana przez fotoradary wyniosła w 2023 roku 985 tys. – jest to nieco mniej niż rok wcześniej, kiedy wyłapano 1 mln kierowców przekraczających prędkość.
Opóźnienie oddania odcinka o 223 dni kalendarzowe
Ze względu na ujawnienie obiektów archeologicznych na dwóch stanowiskach, wykonawca został zobowiązany do wstrzymania robót w tej części placu budowy. Inżynier kontaktu, po analizie zgromadzonych materiałów oraz roszczeń wykonawcy, uznał za zasadne przedłużenie czasu na ukończenie inwestycji o 223 dni kalendarzowe. Ponadto stwierdził, że wykonawca jest uprawniony do dodatkowej płatności, która zostanie odrębnie określona po uzasadnieniu i udokumentowaniu zgodnie z Warunkami Kontraktu. Zgodnie z podpisanym aneksem termin zakończenia budowy odcinka został przesunięty z 26 lipca 2024 r. na 5 czerwca 2025 r.
