Suzuki Hayabusa
W 1999 roku paleta modelowa Suzuki wzbogaciła się o flagową propozycję, popisową konstrukcję łamiącą szereg schematów – nie pasującą w zasadzie do żadnego znanego segmentu. Pierwsza generacja tej maszyny była dostępna w latach 1999-2007. Od 2008 roku produkowane jest kolejne wcielenie modelu. Dzięki swoim parametrom Hayabusa zasłużyła na honorowe miejsce w historii jednośladów. W stalowej, przestrzennej ramie zainstalowano niebanalne serce – czterocylindrowy, rzędowy silnik o pojemności 1340 ccm i mocy 173 KM. W przypadku drugiej generacji moc wzrosła do 175-213 KM. Jest ona przekazywana na tylne koło za pośrednictwem łańcucha i sześciostopniowej, sekwencyjnej przekładni. Pierwsza setka pojawia się na prędkościomierzu po 3 sekundach, 200 km/h po 7,3 s. Silnik imponujący mocą i momentem obrotowym gwarantuje świetną dynamikę jazdy na każdym biegu – wystarczy utrzymywać obroty powyżej 3 tysięcy obr./min. Co ciekawe, wielu śmiałkom udało się na japońskim motocyklu przekroczyć barierę 300 km/h.
Suzuki V-Strom
Suzuki dołączyło do tego grona turystycznych enduro z modelem DL 1000 V-Strom. Wzorem bezpośredniej, japońskiej konkurencji, inżynierowie Suzuki również postanowili wykorzystać dostępną w magazynach jednostkę – wybór padł na TL 1000S dysponującą wystarczającymi parametrami. Po istotnych modyfikacjach (redukcja mocy o 40 KM względem sportowych maszyn), zmianie uległa cała charakterystyka pracy silnika. 98 KM i 101 Nm wytwarzane przez dwucylindrową konstrukcję w układzie V, gwarantuje wystarczające osiągi w każdej konfiguracji. Pokonywanie kolejnych kilometrów w komfortowych warunkach zapewnia wygodna pozycja za sterami, ergonomiczne rozlokowanie instrumentów i duża masa własna maszyny rzutująca na stabilność (207 kg bez płynów eksploatacyjnych). Odpowiednia prezencja V-Stroma 1000 to jedno, ale motocykl ma również niezłe właściwości terenowe.
CZYTAJ TAKŻE: Suzuki V-Strom 650: Maszyna do zadań specjalnych
