Kross Vento 6.0: (Nie)spełniona obietnica

Na pierwszy (i nawet drugi) rzut oka, z tym rowerem wszystko jest w porządku. Rama złożona z trzech rodzajów włókien węglowych (T700, T800S I M40J), odpowiednio sztywna i responsywna, napędzana jest sprawdzoną, niezawodną, bardzo popularną – a po liftingu, jaki przeszła parę lat temu, również doskonale się prezentującą – grupą Shimano Tiagra 4700. Całość postawiono na przyzwoitych kołach złożonych z obręczy Alexrims AT480 i piast Shimano RS400, ubranych w opony Schwalbe Lugano Kevlar Guard.

Kross Vento 6.0 / fot. Kross

Foto: moto.rp.pl

Producent twierdzi, że rower ten powinny docenić „zarówno osoby, które lubią pokonywać bardzo długie dystanse, jak i poszukujące sprzętu do wymagających treningów i pierwszych startów w wyścigach”. No nie wiem… Z kilku dłuższych przejażdżek na Vento 6.0 wróciłem z przekonaniem, że to bardzo dobry rower. I pytaniem, na które wciąż nie znalazłem odpowiedzi: kto w 100 proc. miałby być zadowolony z jego zakupu…

Nie dla każdego

Ale zacznijmy od początku, a na początku jest oczywiście pierwsze wrażenie. Szczególnie ważne w tym przypadku, bo przecież kolarze dzielą się na tych, którzy przykładają dużą wagę do tego, jak wyglądają oni sami i ich rowery, i na tych, którzy się do tego nie przyznają. Muszę przyznać, że na niereprezentatywnej (i niezbyt licznej) grupie fokusowej w redakcji, spokojne, stonowane malowanie Vento 6.0 wywołało – oczekiwany na pewno przez projektantów z Przasnysza – „efekt wow”. Trudno nie zgodzić się z tym, że rower faktycznie dobrze wygląda, chociaż jak dla mnie – dość konserwatywnie. Kwestia gustu, o którym – jak wiadomo – się nie dyskutuje (ale jak już jesteśmy przy gustach – w mój zdecydowanie lepiej trafia malowanie przedstawionego właśnie młodszego brata testowanego roweru na sezon 2020). Odniosłem wrażenie, że przy modelu na 2019 r. miało być (i jest!) ładnie. I dla każdego. Tyle, że nie jest to rower dla każdego.

CZYTAJ TAKŻE: Rowery Lime wjeżdżają do Warszawy

Po pierwsze dlatego, że geometria ramy przechylona jest wyraźnie w stronę ścigania (o czym plecy przypominały mi niemal od razu po przejściu do dolnego chwytu). Dlatego osoby, które szukają roweru do wygodnego połykania długich tras powinny raczej omijać Vento 6.0 szerokim łukiem. Geometria ramy sprawia, że to propozycja zdecydowanie bardziej dla amatora ze sportowym zacięciem, niż „romantycznego kolarza”, którego głównym zajęciem są weekendowe kofi rajdy czy spokojne niedzielne rundy z kolegami.

AdobeStock

Foto: moto.rp.pl

I tu wychodzi pewien paradoks tego modelu – ma trafiać w gusta i potrzeby początkującego ściganta, jednak ten ambitny amator – przez wyposażenie Vento 6.0 w 10-cio rzędową Tiagrę – został właściwie pozbawiony możliwości stopniowego upgradu do wyższej grupy. Tiagra byłaby według mnie świetną propozycją dla roweru z ramą o komfortowej, długodystansowej geometrii. Ale to już inny rower, dla innego klienta. Drugim problemem, z punktu widzenia kolarza kupującego rower do pierwszych wyścigów, może być waga. Według producenta w rozmiarze S wynosi ona 8,55 kg. Wyścigową maszynę złożoną na węglowej ramie można było nieco bardziej odchudzić…

Na szosę i… ulicę

Bez względu na to, kto Vento 6.0 kupi, po zakupie prawdopodobnie będzie na nim… jeździł. Przejdźmy więc do rzeczy najważniejszej, czyli wrażeń z jazdy. A tu jest naprawdę dobrze (szczególnie dla kogoś, kto ostatnio – jak autor tego tekstu – spędza czas przede wszystkim na kilkuletniej aluminiowej sculturze). Do tego stopnia, że na pierwszej dłuższej wycieczce miałem chwilami wrażenie, że rower „sam jedzie”. Koła toczą się doskonale, a napęd – czego można się było spodziewać – pracuje bez zarzutu. Zmiana przełożeń jest płynna, nawet pod obciążeniem i nie zakłóca jazdy, hamulce pracują dokładnie tak, jak od nich oczekujemy.

CZYTAJ TAKŻE: Nowy trend: e-hulajnoga od Fiata, Seata czy Audi

Rower świetnie się prowadzi między innymi za sprawą pewnie leżącej w dłoniach, wygodnej kierownicy (aluminiowej, podobnie jak wspornik kierownicy i siodła, jednak na tej półce cenowej trudno szukać czegoś innego). Sztywna, karbonowa rama reaguje na każdy sygnał, a wycinanie ostrych i dynamicznych zakrętów nie jest problemem nawet dla osób, których technika jazdy – podobnie jak piszącego te słowa – pozostawia wiele do życzenia.