Podejrzane całe kierownictwo Renaulta

Tajny raport liczący 39 stron urzędu konkurencji, ochrony konsumentów i ścigania oszustw GDCCRF przekazany paryskiej prokuraturze w listopadzie 2015 doprowadził do wszczęcia przez nią śledztwa 12 stycznia 2016. Prowadzi je teraz trzech sędziów.

Fragmenty tego dokumentu przedostały się do środków przekazu. Raport o skutkach wybuchu bomby podejrzewa producenta o świadome oszukiwanie klientów kupujących samochody z dieslami przez ostatnie 25 lat. Obarcza za to odpowiedzialnością „cały łańcuch kierowniczy” w grupie.

Dziennik „Libération” jako pierwszy opublikował 15 marca fragmenty raportu wskazujące na istnienie oszukańczego mechanizmu zmieniającego pracę silnika podczas testów homologacyjnych, aby zmniejszać emisję tlenków azotu do granic dopuszczalnych norm. Autorzy raportu uznali, że Renault oszukiwał konsumentów co do dokonywanych kontroli, zwłaszcza wymaganej przy homologacji pojazdu.

Tego samego dnia agencja AFP rozpowszechniła inne szczegóły raportu, jeszcze bardziej kompromitujące. Od 25 lat stosowano „oszukańcze strategie, aby fałszować testy homologacyjne niektórych silników Diesla i benzynowych”. Urząd podległy resortowi gospodarki i finansowy podejrzewa Renaulta o opracowanie oprogramowania „mającego na celu fałszowanie wyników testów na skażanie środowiska”, aby przestrzegać norm.

Urząd opierający swe wnioski na podstawie zeznań b.pracownika Renaulta uważa, że niektóre praktyki sięgają 1990 r. i nie dotyczą tylko diesli: od tamtego czasu elektronika w benzynowych Clio pierwszej generacji dostosowywała się sama do lepszego przechodzenia testów.

„Cały łańcuch kierownictwa” grupy Renault aż do prezesa-dyrektora generalnego Carlosa Ghosna jest zamieszana w podejrzewane oszustwo z emisjami silników Diesla – stwierdza raport. Ponadto „nie stwierdzono przekazania komukolwiek przez C.Ghosna uprawnień dotyczących zatwierdzania strategii kontrolnych stosowanych przy funkcjonowaniu silników” – stwierdza GDCCRF, wskazując na odpowiedzialność prezesa-dyrektora generalnego za fakty związane z podejrzewanym oszustwem.

Kierownictwo grupy od ponad roku twierdziło, że naruszało obowiązujących norm, chowając głowę w piasek wobec tak poważnych zarzutów raportu. Zarzuty dotyczą nie tylko obecnego szefa Renaulta, ale też jego poprzedników, a skarb państwa jest głównym akcjonariuszem tej firmy i Nissana. Minister przemysłu Christophe Sirugue odmówił zajęcia jasnego stanowiska, zostawił sprawę wymiarowi sprawiedliwości.

Zbyt łagodne testy laboratoryjne

Sędziowie śledczy będą musieli teraz wydać werdykt w sprawie oszukańczego urządzenia opracowanego rozmyślnie przez inżynierów Renaulta, aby jego auta przechodziły testy. Producent zaprzecza temu kategorycznie od 18 miesięcy.

Dla zrozumienia całej sprawy trzeba wyjaśnić tryb homologacji pojazdów w Europie. Silniki Diesla muszą przestrzegać limitu emisji tlenków azotu, b.szkodliwych dla zdrowia. W instytutach opracowano standardową procedurę testowania tak samo  wszystkich pojazdów w Europie.

Test w laboratorium trwa 20 minut: auto jedzie na rolkach, aparatura analizuje spaliny przy przyspieszaniu, zwalnianiu, hamowaniu. Test jest prosty, wszyscy go przechodzą, Volkswagen nie potrzebował nawet swych oszukańczych rozwiązań, które użytych w Stanach, gdzie kontrole sa surowsze.

Pojazdy do testowania nie sa takie same jak sprzedawane potem klientom; są specjalnie przygotowywane (oklejane, ze złożonymi lusterkami), zmniejsza się ich wagę  ile się da, z odpowiednim ciśnieniem w oponach. To prawdziwe „golden cars”.